Dag allemaal,
Ik ben een vrouw van 46 jaar oud………………….ik heb veel meegemaakt in mijn leven en wou dat het anders was gegaan .
Vier jaar geleden is bij mij een PTSS stoornis geconstateerd. Dit was geluxeerd op mijn werk. Na veel vijfen en zessen van mij kwam ik erachter dat dit met mijn incest verleden had te maken. Waar ik nu nog voor in behandeling ben. Maar ik werk wel voor 25 uur per week. Ik doe mijn behandeling ambulant dat mijn leven niet te verstoord geraakt.
Het is een pijnlijk traject maar dit moet gebeuren ik moet er over praten vind ik zelf………want anders verstik ik.
Waar ik me aan stoor is hoe de maatschappij ermee omgaat het is een aangedane aandoening ben zo niet geboren. Dit heeft een mede mens bij mij veroorzaakt en ik heb de gevolgen na 35 jaar nog. Zelf vind ik dat de mensheid hier niet van leert en wat geeft een ander mens het recht om dit het incest gedoe een ander aan te doen. Heb ik niet om gevraagd toch……….maar moest het 16 jaar tolereren.
Familie kwijt een jaar opgenomen geweest op mijn 15de jaar op de PAAS afdeling, een recht zaak geweest en alles moet maar verstopt blijven en ik denk zelf dat de maatschappij zich schaamt en collectief………,ik ben erg teleur gesteld in de mensheid, en niemand doet er wat aan alleen, maar…………………denken en niks doen.
Ik heb vreselijk veel moeite met het feit dat de mensheid dit nog door doet in lengte van dagen en weet je, dit is een stil verdriet en geruisloos want immers in alle lagen van de bevolking komt incest voor ……………..
en zal nooit anders worden naar mijn mening.
COPYRIGHT © 2000 – 2016 Alle rechten voorbehouden
Stichting Lotgenoten Incest Slachtoffers
